Perenstamppot!!
Door: Nettie
Blijf op de hoogte en volg Nettie
19 Januari 2014 | Thailand, Krabi
Een week geleden opgeslagen:
Waar was ik gebleven? Met de nachtbus van Kota Bharu naar Langkawi:
Van west naar oost-Maleisie in 7 uur (+ plas- en gebedspauzes). Met alles wat me warm kon houden in de airconditioning bus ben ik uiteindelijk toch in slaap gevallen en maar 2 keer wakker geworden: de 1e keer ging iedereen de bus uit om even warm te worden. Bij de 2e stop werd ik wakker en zag helemaal niemand: niet in- of buiten de bus. Ook de chauffeur was in geen velden of wegen te bekennen en de deuren stonden gewoon open. Ik loop wat verdwaasd rond totdat opeens de oproep voor gebed door de luidsprekers galmt. Als ik achter de hoge, witte muur kijk zie ik alle buspassagiers in diepe devotie in gebed: natuurlijk, 6 uur in de morgen is het steevast gebedstijd en er zit dus geen enkele vrouw in de bus.
Na dit oponthoud zijn we vrij snel in Kuala Perlis, de plek waar de ferry rond half 9 in de ochtend zal vertrekken naar Langkawi.
Een aardige jongeman wijst me de weg naar het ticket-loket en zo tegen de middag ben ik ge-installeerd in het Delta motel in Pantai Centani, direct aan de zee.
Niet echt super-chique maar goed genoeg.
Anyway: 's midags val ik natuurlijk in slaap als ik ook maar even het bed aanraak. Zoals gewoonlijk droom ik tijdens al mijn reizen de vreemdste dromen; alle mensen uit het heden, maar vooral uit het verleden kom ik daar tegen. Terwijl ik op bed lig zie ik opeens een emmer met peren staan en bedenk ter plekke dat ik die intussen wel even kan schillen als ik toch niks anders te doen heb. Het moet perenstamppot worden zodat mijn vader en broers straks wat te eten hebben als ik terug ben. Ik bedenk in mijn dromen dat ik ook nog aardappels en blauwe kaas nodig heb. Hoe langer ik schil hoe rotter de peren worden en als ik wakker schiet ben ik heel blij dat die stamppot niet hoeft, want de aardappels waren ook al op!! En dan te bedenken dat ik al bijna 50 jaar thuis weg ben en in die tijd nog nooit van blauwe kaas gehoord had.Trouwens ook niet van perenstamppot.
Goed, in Langkawi schijnt de zon en het gaat ze daar zeer voor de wind, er worden vele talen gesproken, door heel veel toeristen, dus wordt er nog steeds erg veel gebouwd.
Na 3 dagen ben ik helemaal tot rust gekomen en morgenvroeg ga ik de grens over naar Thailand. Hoe? ik word opgehaald, naar de grensovergang gebracht, krijg een stempel en ga dan met de speedboot naar Koh Lipe, ook een eilandje op ca 45 min. varen hiervandaag. Overigens de enige manier om daar te komen en naar ik hoop, ook de gemakkelijkste!!
Inmiddels: 1 week later en ben ik al weer weg uit Koh Lipe, wat dus echt een bounty eiland is. Om die reden had ik het er nog wel een paar dagen langer uitgehouden. Maar.... muts die ik ben: toen ik in mijn portemonee keek zag ik dat al mijn geld weg was, op 500 Baht na: zijnde het bedrag na je nodig hebt om weer van het eiland af te komen want een pin-automaat hebben ze nog niet in het paradijs! Ik vond het wel netjes van de dieven dat ze die 500 nog in mijn knip hadden laten zitten, anders heb je daar echt een probleem. Dus dat werd een gedwongen vertrek. Deze keer maar met de "gewone" ferry-boot want van die "fucking speedboot" (zei de Noorse jongeman) word je zeiknat. Nou ja, van 1,5 uur op de ferry word je ook niet echt blij, sterker nog: strontziek ondanks 2 reispillen. Ja, ja, je moet er wat voor over hebben om het paradijs in, maar ook weer uit te komen.
Maar het allerergste (degene die mij kennen weten al wat er komt): natuurlijk was dat geld niet weg maar zat gewoon in een ander vakje.
Ja, ik beken schuld, ik ben echt een doos!!
Maar nu zit ik dan in Krabi: er zijn mogelijkheden te over om alle mooie eilanden in een of 2 dagen te gaan bezichtigen, of te gaan raften, hot-water pools, natuurparken, te veel om op te noemen maar ik loop zielste vreden, met beide benen op vaste grond, hier rond. Zit op heel terrasjes te lezen. ontmoet weer een aardige man uit Maleisie (die me vraagt waar mijn boot ligt??!!) en doe het verder heel rustig aan.
Het ziet er naar uit dat ik Bangkok echt moet overslaan deze keer en ik heb maar een 14-dagen stempel voor Thailand gekregen. Dus ik moet of, verlenging aanvragen of door naar Cambodja of Laos. Ik zie wel!!
Fijne zondag allemaal!!
Waar was ik gebleven? Met de nachtbus van Kota Bharu naar Langkawi:
Van west naar oost-Maleisie in 7 uur (+ plas- en gebedspauzes). Met alles wat me warm kon houden in de airconditioning bus ben ik uiteindelijk toch in slaap gevallen en maar 2 keer wakker geworden: de 1e keer ging iedereen de bus uit om even warm te worden. Bij de 2e stop werd ik wakker en zag helemaal niemand: niet in- of buiten de bus. Ook de chauffeur was in geen velden of wegen te bekennen en de deuren stonden gewoon open. Ik loop wat verdwaasd rond totdat opeens de oproep voor gebed door de luidsprekers galmt. Als ik achter de hoge, witte muur kijk zie ik alle buspassagiers in diepe devotie in gebed: natuurlijk, 6 uur in de morgen is het steevast gebedstijd en er zit dus geen enkele vrouw in de bus.
Na dit oponthoud zijn we vrij snel in Kuala Perlis, de plek waar de ferry rond half 9 in de ochtend zal vertrekken naar Langkawi.
Een aardige jongeman wijst me de weg naar het ticket-loket en zo tegen de middag ben ik ge-installeerd in het Delta motel in Pantai Centani, direct aan de zee.
Niet echt super-chique maar goed genoeg.
Anyway: 's midags val ik natuurlijk in slaap als ik ook maar even het bed aanraak. Zoals gewoonlijk droom ik tijdens al mijn reizen de vreemdste dromen; alle mensen uit het heden, maar vooral uit het verleden kom ik daar tegen. Terwijl ik op bed lig zie ik opeens een emmer met peren staan en bedenk ter plekke dat ik die intussen wel even kan schillen als ik toch niks anders te doen heb. Het moet perenstamppot worden zodat mijn vader en broers straks wat te eten hebben als ik terug ben. Ik bedenk in mijn dromen dat ik ook nog aardappels en blauwe kaas nodig heb. Hoe langer ik schil hoe rotter de peren worden en als ik wakker schiet ben ik heel blij dat die stamppot niet hoeft, want de aardappels waren ook al op!! En dan te bedenken dat ik al bijna 50 jaar thuis weg ben en in die tijd nog nooit van blauwe kaas gehoord had.Trouwens ook niet van perenstamppot.
Goed, in Langkawi schijnt de zon en het gaat ze daar zeer voor de wind, er worden vele talen gesproken, door heel veel toeristen, dus wordt er nog steeds erg veel gebouwd.
Na 3 dagen ben ik helemaal tot rust gekomen en morgenvroeg ga ik de grens over naar Thailand. Hoe? ik word opgehaald, naar de grensovergang gebracht, krijg een stempel en ga dan met de speedboot naar Koh Lipe, ook een eilandje op ca 45 min. varen hiervandaag. Overigens de enige manier om daar te komen en naar ik hoop, ook de gemakkelijkste!!
Inmiddels: 1 week later en ben ik al weer weg uit Koh Lipe, wat dus echt een bounty eiland is. Om die reden had ik het er nog wel een paar dagen langer uitgehouden. Maar.... muts die ik ben: toen ik in mijn portemonee keek zag ik dat al mijn geld weg was, op 500 Baht na: zijnde het bedrag na je nodig hebt om weer van het eiland af te komen want een pin-automaat hebben ze nog niet in het paradijs! Ik vond het wel netjes van de dieven dat ze die 500 nog in mijn knip hadden laten zitten, anders heb je daar echt een probleem. Dus dat werd een gedwongen vertrek. Deze keer maar met de "gewone" ferry-boot want van die "fucking speedboot" (zei de Noorse jongeman) word je zeiknat. Nou ja, van 1,5 uur op de ferry word je ook niet echt blij, sterker nog: strontziek ondanks 2 reispillen. Ja, ja, je moet er wat voor over hebben om het paradijs in, maar ook weer uit te komen.
Maar het allerergste (degene die mij kennen weten al wat er komt): natuurlijk was dat geld niet weg maar zat gewoon in een ander vakje.
Ja, ik beken schuld, ik ben echt een doos!!
Maar nu zit ik dan in Krabi: er zijn mogelijkheden te over om alle mooie eilanden in een of 2 dagen te gaan bezichtigen, of te gaan raften, hot-water pools, natuurparken, te veel om op te noemen maar ik loop zielste vreden, met beide benen op vaste grond, hier rond. Zit op heel terrasjes te lezen. ontmoet weer een aardige man uit Maleisie (die me vraagt waar mijn boot ligt??!!) en doe het verder heel rustig aan.
Het ziet er naar uit dat ik Bangkok echt moet overslaan deze keer en ik heb maar een 14-dagen stempel voor Thailand gekregen. Dus ik moet of, verlenging aanvragen of door naar Cambodja of Laos. Ik zie wel!!
Fijne zondag allemaal!!
-
19 Januari 2014 - 11:40
Pepijn:
Wat een aardige dief. Om zelfs helemaal niets mee te nemen. :D -
19 Januari 2014 - 12:11
Mieke:
Hoi Nettie,
Wat een grappig verhaal van die droom. Dat jij dat altijd hebt als je op vakantie bent, typisch. En ik vind je echt geen doos hoor, je bent alleen een ontzettende chaoot en dan krijg je zulke dingen. Maar fijn dat je niet echt bestolen was.
Liefs Mieke -
19 Januari 2014 - 12:55
Marja Ruiter:
Hoi Nettie
Een herkenbaar verhaal.
Wij waren op Ko Lanta
Wij zijn met de bus van Krabi naar het national park Khao Sok gegaan .
Een echte aanrader en daarna met de bus via Surat Thani naar Chumphon.
Vandaar met de trein naarHua Hin Een erg mooie plaats.
Groeten Marja -
19 Januari 2014 - 15:37
Kees En Joke Kreijtz:
Hallo Nettie.
Weer een genot om je verhalen te lezen.
Zou ons ook kunnen overkomen wat dat geld betreft.
en je dromen tja dat zou een interessant afstudeer project kunnen zijn voor
mensen die zich hierin willen specialiseren.
maar gelukkig gaat alles verder goed met je en dat is toch het
belangrijkste voor de achterblijvers die het fijn vinden af en toe iets van je
verhalen mee te krijgen.
Geniet van de komende tijd en houdt de mensen en vooral de vakjes in de gaten.
Gr Kees en Joke. -
19 Januari 2014 - 15:54
Berthie:
Hoi Nettie,
Wat maak jij toch veel mee op je soloreis. Spannennde verslagen, waar wij weer van genieten. Sorry, niet van alles hoor! Rare dromen, typische mensen en de reiservaringen.
Wij zijn momenteel veranderingen aan het maken voor onze reis naar Thailand. Geen Bangkok dus. Alleen het vliegveld. Spannend dus.
Geniet nog van je tijd daar.
Berthie en Hennie -
19 Januari 2014 - 16:24
Lucy :
Hi Nettie
good thing you woke up in time ,other wise you might have wonderd off the bus to trow those rotten peers outside he !!!!!!
Very nice pictures ,till next time .
love lucy xo. -
19 Januari 2014 - 17:32
Nettie Van Der Burgt-jans:
hallo nettie
wat een avonturen maak jij toch mee,ik lees steeds jou spannende verhalen,ik heb echt bewondering voor je.Maar jij ziet ook veel van de wereld,geniet van de verdere reis,ik kijk al weer uit naar het volgende verhaal.
lieve groetjes nettie -
19 Januari 2014 - 19:35
Marian:
Hoi,
Nou het duurde even, maar nu hebben we dan ook weer een schitterend verhaal gekregen! Bedankt! Over Bangkok hoef ik niks meer te zeggen, weet je al. Ben benieuwd naar het verdere verloop van de reis. En............het waren weer mooie foto's!
Groetjes -
19 Januari 2014 - 20:42
Jet En Richard:
Hai Nettie
wat beleef je toch veel echt ongelofelijk !!!
We lezen al de verhalen gretig en wat duidelijk beschreven ook een kunst .
en met de foto's erbij kunnen wij ons voorstellen hoe het daar is
wij wensen je nog een heerlijke tijd veel plezier en gezond weer hier
de groeten uit Ravenstein oftewel Pomperstad -
23 Januari 2014 - 14:33
Corrij:
Hallo Nettie
Zo zie je maar weer iedereen is niet slecht. groetjes en nog een fijne reis tot ziens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
