Reizen voor gevorderden!
Door: Nettie
Blijf op de hoogte en volg Nettie
30 Januari 2014 | Laos, Phôngsali
Eindelijk heb ik mijn draai weer gevonden: Maleisie en Thailand waren niet echt een succes. Maar dan Laos: voor mij even leuk om te reizen dan India.
Waarom? Omdat Laos een heerlijk relaxt land is met mooi licht (?) prachtige natuur en vriendelijke bescheiden mensen (dat zijn ze in Maleisie en Thailand ook wel!). Toch heb ik een zwak voor Laos, misschien ook omdat ze zoveel hebben meegemaakt de laatste honderd jaar werden ze bezet door China, Siam, de Britten en de Fransen. Daarvoor was het een samenraapsel van allerlei stammen. En van de Amerikanen kregen ze van 1969 tot 1975 een partij (vergeten) bommen op hun dak waar ze de komende honderd jaar of langer nog last van zullen hebben. Laos is een dapper land.
Ik zag met eigen ogen hoe de hoofdstad Vientane in 5 jaar tijd is opgeknapt: waar eerst een rommelig strand was aan de Mekong is nu een prachtig park met allerlei fitnes toestellen in de buitenlucht. Tegenover het Koninklijk paleis staat een standbeeld van Japie de 1ste, een heel grappig beeld van de 1ste koning (?). Van het Paleis loopt een brede straat naar de Arch de Triomph (het beton hiervoor kregen ze van de Amerikanen) echt waar,net Parijs. Daarom kun je hier nog steeds van die lekkere stokbroodjes kopen (met vulsel waarvan je niet wil weten wat het is).
Vientane is heel gezellig, ik heb er 2 hele dagen rondgefietst, op een speciale toeristen fiets (want de Lao fietsen niet!) : rondom de Arc de Triomphe, naar de markt en de 2 mooiste tempels. En helemaal over de spiksplnternieuwe boulevard langs de Mekong gefietst. Daar vind je inmiddels 2 enorme hotel-paleizen alwaar ze de G20, de wereldtop met gemak zouden kunnen onderbrengen. Ware het niet dat de stroom nog wel es uit wil vallen. Dapper he?
Inmiddels was ik de loodzware, ijskoude reis met de nachttrein weer te boven gekomen. Ik wilde niet voor de 4e keer naar Luang Prabang, maar besloot om via Paksan, door de bergen naar Phonsavah te reizen: die weg zou voor het 1ste jaar open zijn. En dat was ook zo: behalve de 30 km in de bergen waar we stapvoets doorheen ploeterden en af en toe moesten wachten omdat er nog een stuk grond verplaatst moest worden. Ver beneden me zag ik de rivier stromen. Al met al waren we met onze VIP bus zo'n 12 uurtjes onderweg met gelukkig een uitzonderlijk mooi landschap.
Nu ben ik in Phonsavah, het stadje dat beroemd is om "plain of jars", de vlakten van de kruiken. Er zijn 49 velden waar men deze kruiken kan vinden en tot op heden weet niemand hoe ze daar zijn gekomen. Men schat ze 2000 jaar oud en ze bevatten geen organisch materiaal.
Het bezoek aan 4 van deze vlaktes kon alleen maar georganiseerd, dus daar ging ik met 3 oudere zwitserse mannen en een australisch meisje en nog 2 hele jonge studenten die ons uitleg moesten geven. Jammer alleen dat we ze niet konden verstaan.
De omgeving is werkelijk schitterend: bergachtig, met rijstvelden en koeien. Tot zover het goede nieuws: want overal kon je de bomcraters nog zien en er was een grot waar de Laos schuilden tijdens de oorlog en ook daar is een bom op terecht gekomen. Overal zag je tegels met daarop MAC (Mines Advisory Group) die zorgen voor opruiming van de bommen. Je mag alleen maar binnen de paden lopen. Het schijnt dat Laos NOOIT meer van de onontplofte bommen afkomt: het terrein is te ruig en het kost te veel geld). En dan te bedenken dat deze ramp nog maar 50 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Feiten: er zijn 2 miljonen ton bommen gedropt, kosten 2,2 US dollar per dag, waarvan 30% van de bommen boven Laos nooit is ontploft en daar nu nog steeds liggen. Nog niet zo lang geleden kregen de kinderen hier 10 cent voor iedere "bombie" die ze brachten. Hier in Phonsavah zie je de grotere bommen overal staan als "versiering) en het schijnt dat men er lepels van maakt (?).
De Unesco helpt Laos nu door de vlaktes nu te ruimen om het toerisme te ontwikkelen.
Vanavond ga ik naar de film over de oorlogshistory van Laos, Gisteravond zag ik de 1ste documentaire. Nu kan ik me wel afvragen waarom de Amerkanen niet hoeven t betalen voor de schade, maar ja, heeft Nederland ooit aan Indonesie betaald?
Goed. al met al nu een heel bijzondere ervaring: het mooie van de krijken en direct daarnaast e bomkraters. In een prachtige omgeving.
Ik begrijp ook niet dat ik hier nu pas voor de 1ste keer kom.
Het is een kwestie van tijd natuurlijk, want het is een flinke omweg.
Morgen ga ik nog verder het noord-oosten en dan via Oudomxai of Luang Prabang naar Noord-Thailand.
En ja, ik zie af en toe TV en het is niet zo best in Bangkok. Maar dat is van later zorg.
Tot zover!
Waarom? Omdat Laos een heerlijk relaxt land is met mooi licht (?) prachtige natuur en vriendelijke bescheiden mensen (dat zijn ze in Maleisie en Thailand ook wel!). Toch heb ik een zwak voor Laos, misschien ook omdat ze zoveel hebben meegemaakt de laatste honderd jaar werden ze bezet door China, Siam, de Britten en de Fransen. Daarvoor was het een samenraapsel van allerlei stammen. En van de Amerikanen kregen ze van 1969 tot 1975 een partij (vergeten) bommen op hun dak waar ze de komende honderd jaar of langer nog last van zullen hebben. Laos is een dapper land.
Ik zag met eigen ogen hoe de hoofdstad Vientane in 5 jaar tijd is opgeknapt: waar eerst een rommelig strand was aan de Mekong is nu een prachtig park met allerlei fitnes toestellen in de buitenlucht. Tegenover het Koninklijk paleis staat een standbeeld van Japie de 1ste, een heel grappig beeld van de 1ste koning (?). Van het Paleis loopt een brede straat naar de Arch de Triomph (het beton hiervoor kregen ze van de Amerikanen) echt waar,net Parijs. Daarom kun je hier nog steeds van die lekkere stokbroodjes kopen (met vulsel waarvan je niet wil weten wat het is).
Vientane is heel gezellig, ik heb er 2 hele dagen rondgefietst, op een speciale toeristen fiets (want de Lao fietsen niet!) : rondom de Arc de Triomphe, naar de markt en de 2 mooiste tempels. En helemaal over de spiksplnternieuwe boulevard langs de Mekong gefietst. Daar vind je inmiddels 2 enorme hotel-paleizen alwaar ze de G20, de wereldtop met gemak zouden kunnen onderbrengen. Ware het niet dat de stroom nog wel es uit wil vallen. Dapper he?
Inmiddels was ik de loodzware, ijskoude reis met de nachttrein weer te boven gekomen. Ik wilde niet voor de 4e keer naar Luang Prabang, maar besloot om via Paksan, door de bergen naar Phonsavah te reizen: die weg zou voor het 1ste jaar open zijn. En dat was ook zo: behalve de 30 km in de bergen waar we stapvoets doorheen ploeterden en af en toe moesten wachten omdat er nog een stuk grond verplaatst moest worden. Ver beneden me zag ik de rivier stromen. Al met al waren we met onze VIP bus zo'n 12 uurtjes onderweg met gelukkig een uitzonderlijk mooi landschap.
Nu ben ik in Phonsavah, het stadje dat beroemd is om "plain of jars", de vlakten van de kruiken. Er zijn 49 velden waar men deze kruiken kan vinden en tot op heden weet niemand hoe ze daar zijn gekomen. Men schat ze 2000 jaar oud en ze bevatten geen organisch materiaal.
Het bezoek aan 4 van deze vlaktes kon alleen maar georganiseerd, dus daar ging ik met 3 oudere zwitserse mannen en een australisch meisje en nog 2 hele jonge studenten die ons uitleg moesten geven. Jammer alleen dat we ze niet konden verstaan.
De omgeving is werkelijk schitterend: bergachtig, met rijstvelden en koeien. Tot zover het goede nieuws: want overal kon je de bomcraters nog zien en er was een grot waar de Laos schuilden tijdens de oorlog en ook daar is een bom op terecht gekomen. Overal zag je tegels met daarop MAC (Mines Advisory Group) die zorgen voor opruiming van de bommen. Je mag alleen maar binnen de paden lopen. Het schijnt dat Laos NOOIT meer van de onontplofte bommen afkomt: het terrein is te ruig en het kost te veel geld). En dan te bedenken dat deze ramp nog maar 50 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Feiten: er zijn 2 miljonen ton bommen gedropt, kosten 2,2 US dollar per dag, waarvan 30% van de bommen boven Laos nooit is ontploft en daar nu nog steeds liggen. Nog niet zo lang geleden kregen de kinderen hier 10 cent voor iedere "bombie" die ze brachten. Hier in Phonsavah zie je de grotere bommen overal staan als "versiering) en het schijnt dat men er lepels van maakt (?).
De Unesco helpt Laos nu door de vlaktes nu te ruimen om het toerisme te ontwikkelen.
Vanavond ga ik naar de film over de oorlogshistory van Laos, Gisteravond zag ik de 1ste documentaire. Nu kan ik me wel afvragen waarom de Amerkanen niet hoeven t betalen voor de schade, maar ja, heeft Nederland ooit aan Indonesie betaald?
Goed. al met al nu een heel bijzondere ervaring: het mooie van de krijken en direct daarnaast e bomkraters. In een prachtige omgeving.
Ik begrijp ook niet dat ik hier nu pas voor de 1ste keer kom.
Het is een kwestie van tijd natuurlijk, want het is een flinke omweg.
Morgen ga ik nog verder het noord-oosten en dan via Oudomxai of Luang Prabang naar Noord-Thailand.
En ja, ik zie af en toe TV en het is niet zo best in Bangkok. Maar dat is van later zorg.
Tot zover!
-
30 Januari 2014 - 10:53
Marian:
Ziet er heel mooi uit! Je wipt wel van het ene naar het andere! Vanwaar vlieg je terug? Ja Bangkok is een rotzootje en het breidt zich ook steeds verder uit. Pas maar een beetje op.
Wacht weer in spanning op het volgende verhaal.
Groetjes Marian -
30 Januari 2014 - 10:56
Nelly Van Grunsven:
Ik ben blij met je toch wel positiever verhaal. Tot nu toe had ik voor geen geld met je willen ruilen.Wij zien uit naar de volgende verhalen en de heel mooie fotos. -
30 Januari 2014 - 11:17
Joke Kreijtz:
Hallo Nettie.
Alweer een mooie bladzijde met spannende verhalen in mijn e book.
Kijk uit naar het volgende hoofdstuk.
Doe voorzichtig en geniet van je laatste weken.
Gr Kees en Joke. -
30 Januari 2014 - 12:08
Ben Kruger:
Braco Nettie,petje af!
Knap hoor en mooie verhalen!
Lees met veel belangstelling je verhalen.
Groet
Ben -
30 Januari 2014 - 14:46
Lucy:
Very interesting trip Nettie ,hope you can sleep at night , scary stories .
Enjoy the next day's ,and stay safe .
love Lucy xo
-
30 Januari 2014 - 18:45
Sandra:
Ha mams, goed te horen dat je de smaak weer te pakken hebt. Je ziet dat ook meteen terug aan de foto's, erg mooi. Het verhaal over de bommen is ook erg indrukwekkend. Het lijkt me ook vreemd om weer in Vientianne te zijn na zoveel jaar.
Hier gaat alles goed en ik heb zelfs al weekend. Morgen een gezellige dag naar Amsterdam met de schoonzussen en zaterdag stappen in Den Bosch. Onze vakantie lijkt alweer heel lang geleden dus blijf lekker genieten.
Liefs Sandra -
30 Januari 2014 - 21:08
Jo Van Gaal:
Hallo Netty,
Een prachtig reisverhaal ,al lezende en met die prachtige foto's erbij,is het net of ik zelf
mee reis.Ik zou het best willen maar het kan helaas niet.
We zien je weer graag terug en dan doen we het hele verhaal nog eens over.
Groetjes Anny en Jo
. -
30 Januari 2014 - 23:29
Mieke:
Ha zus, leuk dat je nu toch weer in Laos bent. Ik ga beslist ook nog eens terug. Wij hebben in 2010 de vlakten van de kruiken ook overgeslagen omdat het zo'n omweg was, heb er nu spijt van. Volgende keer dus toch die omweg maken. Die tempels en de Arc de Triomph in Vientane herken ik wel. Wij hebben daar toen ook in een Frans restaurant salade Niçoise gegeten aan een pleintje, ben je daar ook nog geweest?
Geniet en relax van het leven daar.
Liefs Mieke en de rest -
02 Februari 2014 - 09:50
Berthie:
Hallo Nettie,
Wat een verhalen. Het lijkt me toch heel spannend om daar zo te reizen.
Je weet dat wij ook niet naar Bangkok zijn gegaan. Maar doorgevlogen naar Koh Samui.
Jij bent er zelf volgens mij ooit geweest. Dus je weet hoe mooi de eilanden zijn. We maken nog een eilandentrip naar al die kleine eilandjes.
We wense jou nog een hele mooie voortzetting van je vakantie. En in Schaijk zullen we elkaars verhalen wel eens horen.
Groetjes van Hennie en Berthie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
