Home again!

Vandaag, precies 1 week geleden begon de terugreis. Een paar dagen daarvoor had ik al besloten om het niet op de thaise manier te doen )° tuktuk, bus, taxi), maar op de blanke manier: het is vrij simpel om in je guesthouse te zeggen dat je de airporttaxi wil. Je betaalt 2000 bath, en dat lijkt veel maar ik denk niet dat de Firma van Tilburg voor 40 dollar 280 km gaat rijden. Vervoer in stijl dus een VIPbehandeling en voor de deur opgehaald en op de plaats van bestemming afgezet. Ik was erg onder de indruk van de hypermoderne, elevated highways naar het vliegveld. Achtbaans en uitzicht over Bangkok. Het 3 jaar oude vliegveld is het grootste van Azie en vervoerd miljoenen reizigers.
Ik vloog pas om 7 uur 's avonds dus had ik smorgens alle tijd om een laatste massage te ondergaan.
Over mijn laatste week in Hua Hin valt niet zoveel te vertellen: ik zat maar te lezen, en te lezen en het terrasje was boven de zee met een lekker windje. De vierde dag bedacht ik dat ik toch maar eens moest gaan kijken hoe het strand eruit zag. Tot mijn verbazing was het maar honderd meter verderop dus heb ik me maar aangepast aan de rest van de toeristen en heb nog 2 dagen gewerkt aan het bruin worden. Hoe langer ik er over nadacht des te vreemder ik het vond. Al wat er bruin ligt te worden zijn dikke, oudere blanken, terwijl de Thai die daar moeten werken helemaal bedekt zijn met bivakmutsen en lange mouwen en wanten om maar niet bruin te worden. De zonbescherming die ik nog moest kopen heet in Thailand whitener, dus hoe krijg ik een blanke huid. Tis toch echt de omgekeerde wereld!
Maar goed, Hua Hin heeft een leuke night market, waar ze de lekkerste vis, zo uit de zee verkopen.
Al met al een goede afsluiting van mijn zeer geslaagde solo reis door Azie.
Rest me niets anders dan iedereen te bedanken voor zijn of haar reactie of voor alle ondersteundende mails die ik ontving.