Twee miljoen boedda's!

Ik heb ze niet geteld, maar 't waren er véél!! Grote, kleine, dikke, dunne, gouden, zilveren, houten, van zeep en wat je allemaal nog meer kan bedenken. Hoe kan een volk zó gelovig zijn? Een hele markt met kraampjes vol boeddabeeldjes en amuletten. Ikzelf hoefde er geen te kopen want gisteren, bij mijn bezoek aan de Golden Mountain kreeg ik er een van een monnik, mèt de beste wensen en veel voorspoed. Natuurlijk had ik wel eerst geofferd! Driehonderdtien treden de gouden berg op, aan heel veel klepels van heel veel klokken gezwengeld om uiteindelijk rondom de gouden koepel te lopen. Net als al die andere Thaise mensen! Boven hing het barstens vol met 20 Bath biljetten als offergaves. Onze pastoor in Schaijk mag hier terecht jaloers op zijn.
Ik ben intussen al helemaal in de Thai mood: alle tempels die ik bij mijn vorige bezoeken heb gemist heb ik bezocht. En 't was zeer de moeite waard. Bangkok bezoeken en niet naar de Wat Po gaan is net zoiets als naar Rome gaan en de Sint Pieter overslaan. En passant ook nog maar even naar de Wat Erun gegaan: een tempel die van buiten helemaal met stukjes China porselein is bekleed. Echt heel kunstig, zo lelijk dat het weer mooi word. Ik heb het er maar druk mee want de Queens gallery wilde ik ook niet overslaan: 3 verdiepingen met kunstwerken, waarvan ik een paar heel aparte heb gefotografeerd voor mijn schilder collega's!
En ja, ik heb ook al mijn eerste Lonely Planet truc overleefd, want dit had ik gelezen: je hebt van je moeder geleerd dat je niet met vreemde mannen mag praten. En als je dat dan toch doet bedenk dan dat zij er niet zijn om jou wat cultuur bij te brengen, maar om je portomonnee lichter te maken. En als ze zeggen dat je niet HIER, maar DAAR naar toe moet, omdat Hier gesloten is, geloof je ze niet. En dat was precies wat er gebeurde vanmorgen: ga niet naar de WAT PO (de Sint Pieter dus) maar naar de big, standing budda. Zei de vriendelijke man op de hoek: en hij zou me wel even brengen natuurlijk!
Ik heb beleefd geweigerd en gaf mezelf achteraf een schouderklopje en mijn allereerste Thaise kruidenmassage kado! Op het terrein van de Wat Po (de grootste van Thailand) is een massage school, waar je een echt koninklijke massage krijgt (480 bath, da's bijna 3 keer zo veel als mijn hotelkamer!) Maar eerrrggg weldadig voor mijn oude nek, ik werd er helemaal blij van. En ook van de heerlijke weldadige Thaise warmte: wat wil een mens nog meer???