Op bezoek bij de koffieplantage

En ineens was ik in Madikeri. Daartussen heb ik nog heel wat afgereisd en veel gezien maar dat verhaal heb ik "thuis" liggen: dat publiceer ik later wel.
Madikeri dus, dat ligt in zuidelijk Karnataka, in de zg Coorg region. Dit is de plek van de koffieplantages, die juist hier zijn vanwege het klimaat. Ik zit heel hoog dus het is hier een paar graden koeler en 's nachts moeten er zelfs dekens aan te pas komen. Vanuit Mangalore (aan de kust) was het "maar" zo'n honderd km met de bus. Maar helaas, ik heb de reis alweer onderschat: 6 uur lang zwalkte de bus van links naar rechts, niet alleen omdat er zoveel gaten in de weg zaten maar op heel veel plaatsen waren er ook nog wegwerkzaamheden. En dan natuurlijk enkelbaansweg met veel bochten, meestal naar boven. Gelukkig maken de uitzichten alles goed en ik verveelde me geen moment. Om half 11 wordt er 20 min gepauzeerd en kan je plassen en een hapje eten.
Regels gelden hier niet in India, je mag altijd en overal passeren, als het net voor een bocht is dan toeter je gewoon even! Ik zit meestal voor in de bus en na een tijdje "meerijden" laat je dat vanzelf los en hoop je maar op een goede afloop. Ik moest nog wel denken aan het duitse meisje dat tegelijk met mij vertrok en helemaal van Gokarna via Mangalore naar Mysore (ca 500 km) ging, dus toen ik uitstapte moest zij nog minstens 8 uur. Goed, op het busstation zat een toeristenburo die voor mij in een mum van tijd een homestay (pension) boekte. 500 mtr buiten het centrum en halverwege de heuvel. Voor 3000 roepees (68 roepees is 1 euro) mag ik 3 dagen blijven. Prachtige kamer met uitzicht en balkon. En TV is ook altijd wel lekker om een beetje bij te blijven. Toen ik vanmorgen een excursie naar een koffieplantage wilde boeken zei hij: ohh maar ik heb er zelf een, ik breng je er wel even heen. Ik kon het bijna niet geloven maar 9 km buiten de stad, in een prachtige omgeving (met nog een leegstaand huis) mocht ik net zoveel vragen en rondkijken als ik wilde. Heb 2 slangen gezien, en gesproken met een paar koffiepluksters en met andere mensen die daar werkte.
De foto's moeten het verhaal maar verder vertellen. Op de terugweg vroeg ik de pensionhouder of hij nog een adres wist voor een Ayurvedische massage. Ohh, dat kon hij zelf ook wel, had er de papieren zelfs voor. Maar dat ga ik toch maar niet doen: voor massages geef ik de voorkeur aan een vrouw.