Happy New Year 2018
Door: Nettie
Blijf op de hoogte en volg Nettie
15 Maart 2018 | Vietnam, Mui Ne
Saigon is geweldig en ik loop er bijna een week rond alvorens te vertrekken naar Mui Ne. Boven aan de “to-do” lijst staat het War Remnants Museum. Ik ga daar lopend heen, het is ongeveer 1,5 km. Om de hitte voor te zijn arriveer ik al vroeg bij het grote gebouw. Voor de liefhebbers staan er aan de voorzijde oude Amerikaanse vliegtuigen opgesteld en eenmaal binnen raak ik diep onder de indruk van wat er wordt gepresenteerd over deze – wel heel erg foute – oorlog. Af en toe moet ik even afhaken: de beelden liegen er niet om. Op de 2e verdieping wordt het nog erger: de gevolgen van het chemische goedje Agent Orange zijn verschrikkelijk om te zien. Ik krijg ter plekke een bloedhekel aan de Amerikanen. Een dag later heb ik er een discussie over met 2 Nederlandse mannen: die zijn van mening dat het museum niet objectief genoeg is: de Vietnamezen waren ook geen lieverdjes. Dat kan zijn, maar de Amerikanen hadden er niets te zoeken. Dat werd nog eens extra duidelijk, daags erna op het uitstapje naar de Chu Ci tunnels. Het schijnt dat daar 20.000 mensen onder de grond hebben geleefd. Maar in diezelfde tunnels zijn ook 12.000 mensen gestorven. Jammer dat mijn geheugen zo slecht is maar de vrouwelijke gids die het uitstapje begeleidde wist ons erg veel te vertellen over haar land, de oorlog, gewoontes. Na het tunnels, bezochten we een werkplaats met slachtoffers van de chemische gevolgen van de na-oorlog. Die mensen maakten prachtige dingen van verf, eierschalen, paarlemoer etc. Na de lunch stond de Cao Dai tempel op het programma: onverwacht spectaculair. Cao dai is een religie met circa 3000 volgers die zich allemaal in het wit kleden. Deze groep leeft volgens het beste van een aantal andere religiën: taoisme, boedisme, christianity, hindoesime. Een erg interessant idee, maar als je er eens goed over nadenkt is helemaal geen religie ook het overwegen waard!. Weer terug in BuiVien street realiseer ik me dat ik nog 12 dagen over heb: ik moet nog iets anders verzinnen en dat wordt een bus ticket voor Mui Ne, dat 250 km hoger ligt met een erg mooie route onderweg: prachtige vergezichten vanuit de (ligzit) bus en ik geniet - zoals altijd - van het onderweg zijn. In Mui Ne verblijf ik in Coco Sand Garden en dat is een fantastisch guesthouse. Waarom: de garden heeft alleen mooi wit zand met kokosbomen om onder te liggen in een hangmat. Wat ik veelvuldig doe. Om het hoekje is een restaurant met heerlijk eten en ik proef hun “snake-wine”; die smaakt als sterke jenever. Verder kies ik voor de Mui Ne kookcursus aan de overzijde: ook altijd een belevenis. Zeker als je eerst naar de markt mag voor de inkopen en het ontbijt om daarna aan het strand te koken onder begeleiding van 3 heel grappige meisjes. Daags erna is er nog genoeg tijd over om een prive-excursie te regelen naar de “fairy-stream” , de rode en de witte duinen, en onderweg stoppen in een prachtig vissersdorp. Zo’n dag is puur genieten: de fairy rivier is echt een sprookje, de zandduinen zijn allemaal even indrukwekkend en van het vissersdorp kan ik geen genoeg krijgen. Gelukkig zijn er fietsen in het Coco sand en doe ik het daags erna gewoon over! Weer terug in Saigon heb ik nog een paar dagen, genoeg om de voorbereidingen voor het “Tet-feest” mee te maken. Het Vietnamese Nieuwjaar is op 16 februari. Het wordt het jaar van de hond: dat is hier een heilig beest. Dat kan je zien aan de stenen beelden van de hond die je overal aanstaren. Maar je vind ook hond-gerechten op de menukaart. Vreemd? Neen, want als je hond eet word je sterk en krachtig. Tja….! Op de allerlaatste dag wordt er in het parkje aan de overkant een bloemenmarkt gehouden ter gelegenheid van het Nieuwe Jaar. Daar kom ik dan weer toevallig achter op weg naar de markt. Maar wat een feest weer: ik zag nog nooit zoveel gele asters en mini-mandarijn boompjes. Alles heeft een betekenis: van sommige planten heb ik het gevraagd maar ben het weer vergeten. (!!!). Op 12 februari vlieg ik terug naar Bangkok: net iets te vroeg om voor de 2e keer oud jaar in de lucht te vieren.
Terug in Bangkok kan ik eindelijk nette kleren kopen: op maat gemaakt natuurlijk dus straks in het vliegtuig zit ik er weer netjes bij. En zag ik 6 weken (dá’s lang geleden) de Calypso show nu is er nog tijd om naar Nerit Siam show te gaan. Ook erg indrukwekkend; maar foto’s maken van het toneel waarop geiten, de olifanten langs een echte rivier op het toneel lopen : dat mag dus absoluut niet. Dus probeer ik het maar weer op mijn eigen harde schijf op te slaan. En die zit natuurlijk overvol na 6 weken. De reis terug valt weer heel erg mee en het laatste dat ik opsla in mijn geheugen: vliegend boven Amsterdam met de lichtjes nog aan, een inktzwarte wolkenlucht, en daarboven de opkomende zon!! Daarvoor alleen al zou je toch weer op reis willen??
-
15 Maart 2018 - 13:54
Lucy:
Thanks Nettie for al the news from your trip ,you must hate to come home again after that nice warm weather ,and the places you have seen ,so beautiful and different .
I give you credit that your able to do al that ,and stay healthy so you can plan your next one .
Love Lucy xo -
15 Maart 2018 - 14:41
Nettie Van Der Venne:
Thanks voor alle lieve reacties Lucy: het viel mee met de temperatuur, de eerste week. Daarna kreeg ik toch nog mijn portie met winterse ongemakken.
Net als alle hollanders maar gelukkig is de lente in zicht! -
15 Maart 2018 - 18:04
MIeke:
Hoi Nettie,
ik dacht ook dat ze een ontzettende hekel aan Amerikanen zouden hebben. Ik had het gevraagd aan een gids maar hij zei heel diplomatiek dat je moeten kunnen vergeven, en dat met een big smile.
Ze laten nooit merken als ze boos zijn dus nu ook niet terwijl ze het natuurlijk wel wel zijn.
Fijn dat je weer heelhuids terug bent alleen missen we nu je verhaaltjes weer.
Waarbenjij.nu vanuit Schaijk??
Liefs Mieke
-
15 Maart 2018 - 18:26
Sandra:
Ondanks dat we de verhalen al live hebben gehoord is het ontzettend leuk om te lezen ! Nog steeds lekker aan het nagenieten van de mooie reis. Ennuhh....heb je al nieuwe plannen ? -
15 Maart 2018 - 19:54
Jeanette:
Ik geniet altijd van je verslagen. Leuk om ook dit laatste deel van je reis nog eens te kunnen nalezen. Het was weer een geweldig avontuur. Fijn om als je later achter de geraniums zit en je geheugen misschien een steuntje nodig heeft, alles opnieuw te kunnen beleven.
Op naar de volgende!
-
16 Maart 2018 - 09:13
Nettie Van Der Venne:
Dankjewel aan iedereen voor de leuke, lieve en ondersteunende reacties, ook die per email werden verstuurd: ik ben er altijd blij mee, vond het alleen jammer dat ik vaak niet ter plekke kon reageren.
En ja, natuurlijk denk ik al na over de volgende reis , maar het is zo moeilijk kiezen. In mijn achterhoofd zit altijd het idee dat het wel eens de laatste kan zijn.
In Vietnam heb ik diverse discussies gevoerd over waarom je wel, of juist niet naar Myanmar zou moeten gaan. Ik ben er nog niet uit maar het staat nog steeds heel hoog op mijn verlanglijstje!
Eerst maar weer eens een jaar zien te overleven!!
-
08 December 2018 - 13:50
Ad Brouwers:
Een mooi en duidelijk verslag, d.w.z. wat daar gebeurd is was niet zo mooi. Je
hebt het helder en duidelijk verwoord.
Nog vele mooie ontmoetingen en uiteraard nog vele mooie en bijzondere tripjes
in dat verre land.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
