Hoe vind je je wasgoed terug in Phnom Penh?
Door: Nettie
Blijf op de hoogte en volg Nettie
12 Januari 2018 | Cambodja, Kâmpôt
Na afloop van mijn heel plezierige city toer door Phnom Phen wilde ik mijn mening over Cambodja wat bijstellen. Van heel chaotisch naar: het valt niet tegen. Allereerst had ik een hele leuke jongen als gids, Sok genaamd. Sok en ik begrepen elkaar tamelijke goed want zijn Engels was uitstekend. Dat ik niet alles hoorde lag dus niet aan hem maar aan mijn slechte gehoor. Want natuurlijk laat ik mijn hoorapparaat thuis en da's meestal prima maar nu niet.
Sok liet me enthousiast het moderne Phnom Penh zien: heel brede straten, keurig opgeruimd met keurig verkeer waarvan de motorrijders allemaal keurig een helm ophadden. Niet zo gek want daags ervoor had in de krant gestaan dat bij het ontbreken van de helm de motor 14 dagen in beslag genomen werd, bij de 2e waarschuwing zijn ze hun motor kwijt. Er staat een foto in de krant met daarop miljoenen in beslag genomen brommers!
Sok laat me vol trots alle hoge gebouwen zien en natuurlijk het Aziatische parlementsgebouw (dus net als het onze in Brussel). Tien Aziatische landen plus Amerika, Rusland en China zijn daar lid van. In 2012 is Obama daar nog met heel veel helikopters en veel ceremonieel vertoon - vlakbij het gebouw geland. En dat is natuurlijk een hele eer voor het straatarme Cambodja. Tot zover mijn positieve kijk op dit overigens erg mooi land.
Maar toen ik 's avonds bij de overburen voor de 4e keer ging vragen of mijn wasje klaar was begonnen de jongen en het meisje te schreeuwen tegen elkaar. Het meisje (en haar zusje) zagen er ook niet al te best uit en gingen er gewoon bij liggen: ik kijk streng en zeg dat ik zal blijven zitten totdat ik mijn wasje terug heb. Ze spreken geen woord Engels. De jongen grijpt de aanwezige baby - met bijna niks aan- op zijn arm en loopt weg. Het meisje en het kind blijven met gesloten ogen liggen en bewegen zich niet meer. Na een half uurtje wachten komt de jongen terug (zonder baby) en haalt het meisje uit de naburige fietsenwinkel erbij: zij moet vertalen. Helaas is mijn kleiding gestolen en de vraag is wat ze ervoor moeten betalen. Ik loop met het meisje naar Edwin (van mijn guesthouse) maar die wil zich er natuurlijk niet mee bemoeien. Ik besluit dan om samen met het Engels sprekende meisje en de jongen naar de wasserette te gaan kijken. En wat ik toen te zien kreeg!! En hoe we daar kwamen!! Het meisje bracht me met een zaklampje door allemaal vieze, donkere, modderige steegjes. Na een paar trappen omhoog komen we in het meest rommelige vertrek dat je je kunt voorstellen. Allemaal stapels, of manden met wasgoed en daar tussen door loopt het gezin. Er liggen 2 babies op de grond en iedereen hangt, of ligt daar tussen de was. Alleen de moeder is met een strak gezicht aan het strijken. De was is, en blijft gestolen. Zal ik de politie er dan bijhalen? Nee, nee dat mag niet, ze betalen wel. Wat wil ik hebben? Na wat wikken en wegen zeg ik dat ik wel iets op papier zal zetten en als zij dat dan tekenen dan vraag ik het wel terug aan de verzekering. Iedereen opgelucht maar ik heb intussen al door dat ik mijn wasgoed nooit en te nimmer zal terugzien. Ik rommel nog even in wat kastjes en stapels wasgoed en geef het dan op.
Het gezin kijkt opgelucht. Het stelletje brengt me weer netjes thuis en ik moet alles even verwerken.
Na een tijdje kan ik het wel terugbrengen tot: vervelend, maar ja, het kon erger. Waar ik wel heel lang van wakker heb gelegen is het zien van een gezin dat leeft op deze manier, ik was echt geschokt. Ook het tentje -waar ze zogenaamd de was in ontvangst nemen - is niet om aan te zien. Je kan er zelfs eten bestellen maar geen haar op mijn hoofd dat daar aan denkt. Dus helaas: Cambodja is er bij lange na nog niet. Het is en blijft voorlopig een chaotisch land. Ja de buitenkant van de stad is schitterend, de boulevard een plaatje, maar o wee als je 100 meter de stad inloopt dan krijg je het echte Cambodja te zien. En dat valt nog niet mee.
Maar nu ben ik dan in Kampot. Dat is al een stuk beter. Ook weer heel brede straten en redelijk netjes. Ik ben vanmorgen gearriveerd in een leuk guesthouse, genaamd Magic Sponge waar William uit Alaska de scepter zwaait. Hij heeft van alles georganiseerd voor zijn gasten. Hij speelt piano, zet een leuke quiz in elkaar en regelt muziek voor de warme avonden op het gezellige terras. Hiervoor was ik nog in Otres Beach, ietsje voorbij Sihanoukville. Het primitieve guesthouse heeft de originele naam: "Wish you were here". Erg gezellig maar iets te hip en iets te primitief voor mij. Na 2 dagen over de zee te hebben uitgekeken en veel gelezen ga ik maar weer op weg naar de volgende bestemming.
Hierna nog naar Kep en dan kan ik de grens over naar Vietnam, maar daar mag ik niet voor de 21ste naar binnen.
PS Hier kan je wel overal Happy Pizza kopen maar ik heb mijn dochters beloofd dat niet te doen.
-
12 Januari 2018 - 09:58
Jeanette De Vries:
Je kan niet zeggen dat je een saaie reis hebt, Nettie. Dit alles zal je nog lang bijblijven.
Gelukkig dat je zo positief bent ingesteld, dus gewoon genieten van alle leuke en mooie dingen.
Groetjes, Jeanette
-
12 Januari 2018 - 10:41
Kees En Joke:
Hallo Nettie.
Tja zo maak je weer wat mee en ik denk dat die kleren bij het zien van al die armoede
Toch een goede bestemming hebben.
Op naar je volgende avontuur.
Veel fietsplezier maar weer.
Gr Kees en Joke.
-
12 Januari 2018 - 10:56
Toos :
Jeetje Nettie, wat een verhaal, heb je wel voldoende slipjes bij,anders stuur ik er wel een paar op.
Alle gekheid op 'n stokje! Wat een belevenis, maar je blijft er nogal rustig onder, knap!!
Ik kijk weer uit naar je volgende story. Het blijft boeiend.
Groetjes en geniet.
Toos -
12 Januari 2018 - 13:34
Toon:
Tja, maar je had tenminste nog één Sok.
Krijg je ervan als je de was de deur uit doet; dan is het ook de deur uit en weg!
De was was en is weg, een slippertje.
Er was eens vrouw in Cambodja
die ging haar was achterna
maar het zoeken heeft geen zin
bij zo'n groot chaotisch gezin
nu is ze alles kwijt van slip tot beha.
groet en nog heel veel vakantieplezier zonder problemen
Toon -
12 Januari 2018 - 16:53
MIeke:
Hoi Zus,
Dat is het voordeel van reizen in zulke landen, dan besef je pas hoe goed wij het hier hebben. Ondanks dat je jou was kwijt bent, is het natuurlijk wel een aparte ervaring hoe schokkend ook.
Liefs Mieke -
12 Januari 2018 - 19:48
JOANNE:
Dear Nettie
We enjoy your updates on your travels . So ok you go without underwear for a while . refreshing
Have fun
love from Canada Jo and Rob
-
12 Januari 2018 - 21:13
JO:
Ja Nettie zo gaat het grote wasjes kleine wasjes , alles weg volgende keer wegwerp .geniet verder van je mooi avontuur, en heel veel gr. Jo -
12 Januari 2018 - 21:50
Lucy:
Nettie
just think that you dressed a poor person with your clothing ,(donation )
Good luck on your next city or town ,don't loose sleep over it .
enjoy the rest of your holidays .
Lucy xo . -
16 Januari 2018 - 11:40
Joke Bergers:
Hoi nettie je maakt wel van alles mee je kleren gestolen is heel vervelend maar zoals die mensen moeten leven datis toch niet te geloven wat hebben wij het toch goed jij kan nieuwe kleren kopen verder is je reisweg heel interessant zoals ik gelezen heb dus voor je verdere reis heel veel reisgenot groetjes Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
