Opmerkelijk!

Er zijn een paar dingen die me extra opvielen tijdens mijn reis door India. Dat is eerst en vooral de religie. Het is verbijsterend om te zien dat
jong en oud zó overtuigd zijn van hun geloof. Of eigenlijk is het hun levenswijze, want dat is het Hindu.
In Trivandrum maakte ik het weer van dichtbij mee: een reusachtige tempel en juist op die vrijdag was het rààk: duizenden pelgrims, voornamelijk mannen, die op blote voeten en in zwarte kleren de tempel inlopen. Desgevraagd vertelde een jongen me dat ze 70(!) km op blote voeten moeten lopen en ieder jaar een bezoek aan een tempel brengen.
Voor. bij de ingang staat een vierkante, betonnen bak waar je, zo hard als je kan, je kokosnoten moet stukgooien. Heel veel mensen doen dat ook: het helpt blijkbaar om op die manier al je obstakels uit je leven kapot te gooien.Zeggen ze.

Verder is het winkelen, of eigenlijk datgene wat wordt verkocht heel vreemd.
Lekker shoppen is er niet bij in India: als je ook maar éven een blik op de etalage werpt staat er al iemand voor je neus. Of ze hebben je al eerder gevraagd om binnen te komen.
Maar zelfs in een grote stad als Trivandrum is het niet leuk: 'n groot warenhuis verkoopt grofweg maar 5 producten.
1. 86 miljard saree's (lappen dus)
2. 87 miljard paar slippers
3. Héél véél lelijke gouden sieraden
4. 83 miijard heren overhemden met korte mouw
5. meisjesjurkjes in prinsessenstijl
Dus géén home decoraties, géén seizoenkleding, weing ondergoed en waar liggen de BH's? De gewone alledaagse plastic en roestvrij stalen keukenspullen koop je gewoon op de markt.
Nee, winkelen is geen pretje in India!
En laten we het dan ook nog maar even over het openbare vervoer hebben. Dat is altijd weer een verrassing: als je je schrap zet voor een overvolle, krakkemikkige bus dan komt er een hypermoderne voorgereden. Iedere keer weer is het anders, geen bus is hetzelfde, altijd even kijken waar ik mijn rugzak kan droppen: is het voorin soms handiger?
Of soms zit ie gewoon tjokvol; maar dan word je toch nog door een stel handen de trein ingetrokken, een man doet je rugzak af en je krijgt zelfs nog 10cm zitplaats aangeboden.
Ik las in de Lonely Planet dat in een trein waar eigenlijk maar plaats is voor 1800 mensen, ze er met gemak 7000 inproppen.
Kortom: het reizen met openbaar vervoer kan een ramp zijn maar voor hetzelfde geld zit ik met het grootste genoegen, in een bijna lege trein (of bus) naar buiten te staren.
En o ja, het kost nagenoeg niets!