Laatste week!

Het sneeuwt bij jullie lees ik net op internet dus ik durf bijna niet te vertellen waar ik vandaag gezeten heb. Maar jullie mogen best jaloers zijn want Brazilie heeft nu eenmaal prachtige stranden! En deze is wel heel bijzonder want je kan er met dolfijnen zwemmen!
Ik vat alles kort(??) samen van de laatste week voor diegene die nog interesse hebben.
Van tocht door de Deltas dos Americas heb ik in mijn vorige verslag al foto´s geplaatst. Behalve dat het alweer een topdagje was vond ik met name de `meeting of te waters` heel bijzonder. Op de foto kun je kleurverschil zien en dat was in het echt nog duidelijker. Gaby en Joao probeerden me nog over te halen om met hen naar `hip Jerricoacoara`te gaan. Een badplaats, waar je kan parapenten, kitesurven etc. Nee! Dus ik besluit om nog een dagje in Parnaiba rond te slenteren en dan met de bus terug naar Fortaleza te reizen. Een goede keus.
´s Morgens op het busstation ontmoet ik de Duitse An, die gaat na 5 jaar terug naar haar 79-jarige moeder in Duitsland. Ze heeft een eco-reisburootje met haar man Antonio in Parnaiba. Gaby, Jao en ik hebben daags ervoor geprobeerd bij haar te boeken maar ze was er niet. In de bus zit ik toevallig naast An, ze vertelt me heel veel over de voor- maar ook nadelen van het leven in Brazilie. Brazilie heeft heel weinig last gehad van de recessie, dat komt o.a. door de vorige presdident Lula die erg voor protectie was. De prijzen zijn de laatste jaren verdubbelt maar dat had ik al gemerkt. Samen nemen we een taxi downtown waar An een leuk logeeradresje heeft. Spaart veel bus-ellende uit. Avonds gaan we gezamelijk een hapje eten en daarna de stad bij avondlicht verkennen, Normaal doe ik dat niet in mijn eentje. Al wandelend zien we de eerste carnavalstoet voorbij komen en voor we het weten lopen we er midden in. Het is een vreemde hossende stoet met grote lopende poppen, confettie en blije mensen.
Daags erna, als An al lang en breed onderweg is naar Duitsland loop ik over de moderne, brede boulevard.
En passant nog een bezoekje gebracht aan het leuke culture centrum Drago de Mar. Met leuke foto-exposities.
Dan is het tijd voor de laatste etappe richting Natal. Daar aangekomen besluit is om de laatste week op het strand van Pipa door de brengen dus moet er nog een stukje overbrugd worden want Pipa ligt zo'n 80 km voorbij Natal. Onderweg weer een leuk echtpaar ontmoet en beide gaan we in Pipa op zoek naar de spiksplinternieuwe jeugdherberg.
Dat betekent slapen met z'n achten op een slaapzaal. Erg kostenbesparend maar ook leuk om tussen allemaal jonge mensen te zijn(nee,oma-herbergen ben ik nog niet tegengekomen!).
Ik kijk met verwondering hoe al die mooie meiden zich uren lopen op te tutten alvorens ze uitgaan tot diep in de nacht. Nou ik vind het al voldoende als ik mijn kleren en mezelf schoon kan houden. Er is zelfs een washok en drooglijn. s'Avonds wordt gitaar gespeeld, of gezamelijk een film gekeken.
Overdag vermaak ik me prima, koop een zomerjurkje, en zelfs een bikini want iedereen loopt erin op het strand, zelfs de dikste buiken en billen.
En bewonder de dolfijnen vanaf het strand. Kortom een relaxte laatste week.
Conclusie: Brazilie is me toch meegevallen ondanks de startproblemen. Maar de route van mijn reis was dan ook wel totaal anders dan die je in elke willekeurig reismagazine ziet. De meeste backpackers gaan richting Rio of Salvador, enkele duizenden kilometers verder reizen. Ik vind het wel mooi geweest zo.
Rest me nog om iedereen te bedanken voor de leuke reacties.