Achter mekaar!!
Door: Nettie
Blijf op de hoogte en volg Nettie
08 Februari 2010 | Thailand, Bangkok
Toch nog even een reisverslag omdat het zo'n rare laatste dag was!
We stonden al heel vroeg op (half 6!) voor onze fietstocht door Bangkok. De Nederlander Co van Kessel regelt de tochten vanuit een erg chique hotel in China Town en na 30 jaar ervaring doet hij dat erg professioneel. Goeie fietsen, dito gidsen en interessant uitgezette routes: leuk werk voor voor een groot aantal Thaise jonge mensen die allemaal een beetje Nederlands spreken. "Achter mekaar" was een hele bekende kreet toen we met z'n achten door de smalle steegjes van China Town fietsten. Aan de zijkant werd - vroeg in de morgen - druk gekokkereld en ontbeten. We zagen de schoolkinderen die de dag gedisciplineerd begonnen met een half uurtje gymmen en de verplichte vlagceremonie. Daarna weer een stukje fietsen totdat we alle gevoel voor richting kwijt waren. Uiteindelijk kwamen we bij de grote rivier en gingen we met fiets en al op de ferry naar de overkant. Daarna fietsten we weer braaf achter elkaar met onze gidsen naar weer een rivier. Alle fietsen werden op een longtailboot gezet en na een half uur varen werden we gedropt in "the countryside" maar nog steeds Bangkok.
Dit gedeelte wordt de "gardens van Siam"genoemd en toen werd het pas echt opletten want we reden over nauw betonnen fietspaadjes met heel veel T-bochtjes. Wel even iets anders dan de Slingerpad in Uden! En zolang het nog niet al te heet was, was het erg leuk om te doen. We fietsten met een gezellige groep Nederlanders dus tijdens de lunch vlogen de reisverhalen weer over tafel.
Om half 1 waren we thuis en wilden we nog even gaan zwemmen. Ik dronk nog vlug even mijn flesje water leeg en kreeg daarbij een stukje plastic binnen dat in mijn slokdarm heel gemeen dwars kwam te zitten. Van alles geprobeerd maar het ging niet weg. Dus toen met de taxi naar het ziekenhuis in Bangkok.
Daar bogen een stuk of vijf (??) jonge dokters zich over me heen, moest ik AAAHHH zeggen en ja hoor, het plastic stripje zat er nog.
Dus foto's gemaakt en gewacht. En nog een keer foto's gemaakt maar eerst een bariumpapje geslikt. En toen schoot het plastic ineens weg (doorgeslikt???). Toen ik weer bij de dokters op het matje moest komen en ze met z'n vijven naar mijn foto zaten te kijken moest ik ze vertellen dat "the piece of plastic was gone". Ze deden toch nog maar even een onderzoekje en zeiden dat er inderdaad niks meer zat. De kosten voor dit uitgebreide onderzoek bedroegen welgeteld 220 Baht (is 4 euro), te weinig om daar mijn verzekering voor lastig te vallen.
Konden we alsnog gaan zwemmen en later dacht ik even dat ik een nachtmerrie had gehad waarin ik droomde dat in naar het ziekenhuis moest.
Maar het is echt gebeurd en zo heb ik ons Miek op onze laatste dag nog een excursie naar het ziekenhuis bezorgd.
Dat wilde ik nog even kwijt.
We stonden al heel vroeg op (half 6!) voor onze fietstocht door Bangkok. De Nederlander Co van Kessel regelt de tochten vanuit een erg chique hotel in China Town en na 30 jaar ervaring doet hij dat erg professioneel. Goeie fietsen, dito gidsen en interessant uitgezette routes: leuk werk voor voor een groot aantal Thaise jonge mensen die allemaal een beetje Nederlands spreken. "Achter mekaar" was een hele bekende kreet toen we met z'n achten door de smalle steegjes van China Town fietsten. Aan de zijkant werd - vroeg in de morgen - druk gekokkereld en ontbeten. We zagen de schoolkinderen die de dag gedisciplineerd begonnen met een half uurtje gymmen en de verplichte vlagceremonie. Daarna weer een stukje fietsen totdat we alle gevoel voor richting kwijt waren. Uiteindelijk kwamen we bij de grote rivier en gingen we met fiets en al op de ferry naar de overkant. Daarna fietsten we weer braaf achter elkaar met onze gidsen naar weer een rivier. Alle fietsen werden op een longtailboot gezet en na een half uur varen werden we gedropt in "the countryside" maar nog steeds Bangkok.
Dit gedeelte wordt de "gardens van Siam"genoemd en toen werd het pas echt opletten want we reden over nauw betonnen fietspaadjes met heel veel T-bochtjes. Wel even iets anders dan de Slingerpad in Uden! En zolang het nog niet al te heet was, was het erg leuk om te doen. We fietsten met een gezellige groep Nederlanders dus tijdens de lunch vlogen de reisverhalen weer over tafel.
Om half 1 waren we thuis en wilden we nog even gaan zwemmen. Ik dronk nog vlug even mijn flesje water leeg en kreeg daarbij een stukje plastic binnen dat in mijn slokdarm heel gemeen dwars kwam te zitten. Van alles geprobeerd maar het ging niet weg. Dus toen met de taxi naar het ziekenhuis in Bangkok.
Daar bogen een stuk of vijf (??) jonge dokters zich over me heen, moest ik AAAHHH zeggen en ja hoor, het plastic stripje zat er nog.
Dus foto's gemaakt en gewacht. En nog een keer foto's gemaakt maar eerst een bariumpapje geslikt. En toen schoot het plastic ineens weg (doorgeslikt???). Toen ik weer bij de dokters op het matje moest komen en ze met z'n vijven naar mijn foto zaten te kijken moest ik ze vertellen dat "the piece of plastic was gone". Ze deden toch nog maar even een onderzoekje en zeiden dat er inderdaad niks meer zat. De kosten voor dit uitgebreide onderzoek bedroegen welgeteld 220 Baht (is 4 euro), te weinig om daar mijn verzekering voor lastig te vallen.
Konden we alsnog gaan zwemmen en later dacht ik even dat ik een nachtmerrie had gehad waarin ik droomde dat in naar het ziekenhuis moest.
Maar het is echt gebeurd en zo heb ik ons Miek op onze laatste dag nog een excursie naar het ziekenhuis bezorgd.
Dat wilde ik nog even kwijt.
-
08 Februari 2010 - 12:06
Ons Miek:
Nou Peter, een beetje poetsen kan geen kwaad hoor. Maar ik ben inderdaad wel wat anders gewend hier.
Liefs Mieke -
08 Februari 2010 - 14:08
Bianca & Mark:
Nou, dat is toch weer een heel avontuur zo op het einde van de reis !! Maar volgens mij hebben jullie het wel heerlijk gehad zo samen ! Wij willen jullie in ieder geval een hele goede reis terug wensen en tot gauw !!
Groetjes, Mark, Bianca, Kevin en Shane -
08 Februari 2010 - 15:13
Peter:
Wat denk je wel?
Natuurlijk is het hardstikke schoon in huis.
Wij met z'n drieen kunnen dat echt wel.
Je gaat me toch niet vertellen dat al dat werk voor niets geweest is he?
Nee, zelfs Mieke zal zien dat het schoon is.
Maak er nog een gezellige van en tot woensdag. Gr. Peter -
08 Februari 2010 - 16:11
Marian:
Ik dacht dat jij zo langzamerhand alles kon eten, zonder ziek te worden! Nou, je zal het in Nederland wel kwijtraken (leuk aandenken)! Groet en tot gauw -
09 Februari 2010 - 10:15
Peter:
Om even terug te komen op mijn vorige reactie;
het kwam misschien anders over maar het is echt als grapje ): bedoeld!! -
09 Februari 2010 - 10:15
Peter:
:) :) :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
