Slapend naar Pakse!
Door: Nettie
Blijf op de hoogte en volg Nettie
29 Januari 2010 | Laos, Vientiane
Heel soms komen we noodgedwongen tot goeie beslissingen: want wat als er voor de lange reis van Vientane naar Pakse alleen maar een "sleeping bus" gaat? Dan moet je wel. De bus arriveerde als een rijdende kerstboom op het station: King of Bus in vlammend rood met blauwe sterren en 2 verdiepingen hoog.Ons bed was 1 meter breed en daar pasten wij tweeen -dankzij de diarree - gemakkelijk in. Nou ja, omdraaien is een beetje moeilijk. Maar wat een uitvinding: 10 uur lang lagen we redelijk comfortabel te slapen, nadat we eerst nog een koekje en een flesje water kregen. Wij namen zelf de nodige reispillen, want da's bittere noodzaak. En dat allemaal voor de prijs van een budgethotel (circa 18 dollar). Om kw voor 6 werden we wakker gemaakt en werden er natte washandjes uitgedeeld en om half 7 waren we in Pakse. We konden meteen door naar ons volgende reisdoel: Tat Lo, het Boloven Plateau. Daar vermaakten we ons prima bij de watervallen en aan de rivier. En nu dus weer terug in Pakse om morgenvroeg om 08.00 met een minibusje de grens van Cambodia over te steken. We gaan tot aan Kratie. Daarna beslissen we of we nog naar Phom Phenn, de hoofdstad gaan, of meteen door naar Ankor Wat en Siem Reap. Want natuurlijk komen we tijd te kort en moeten er keuzes worden gemaakt.
Ik had dit verhaal ook kunnen noemen " Whats in a name"? : de eigenaresse van ons guesthouse had 2 weken geleden een baby gekregen en die lag netjes op de bank, in 2 handdoeken en een sprei te slapen
Ik vroeg haar hoe haar naam was: "Pancake" zei de moeder " but not with chocolat"! Ik mocht haar vasthouden en ons Miek maakte er een foto van (die staat op haar site). Daarna liet ik als apetrotse oma natuurlijk de foto van Bo zien. En vertelde de moeder hoe haar naam was: Bo. Dat schijnt NEE te betekenen in het Lao.
Dus ja, wat is er gekker?
In Vientiane hadden we dankzij de slaapbus een extra vrije dag en die hebben we uitstekend besteed door naar het Budda park (buiten de stad) te gaan. En ook nog naar het "betonnen monster", de Arc de Triomphe". En oja, ook nog tijd voor een altijd leuk, bezoekje aan de kapper, want het blijft altijd spannend hoe je kleur zal uitvallen om over de coupe maar helemaal niet te spreken. Engels-sprekende kappers moet je toch maar niet verwachten in dit deel van de wereld en dan blijft het behelpen.
De tijd gaat erg snel nu en we proberen ons soms even voor te stellen hoe het ook al weer was om in minus 10 graden te moeten overleven. In Pakse is het 35 graden.
Ik had dit verhaal ook kunnen noemen " Whats in a name"? : de eigenaresse van ons guesthouse had 2 weken geleden een baby gekregen en die lag netjes op de bank, in 2 handdoeken en een sprei te slapen
Ik vroeg haar hoe haar naam was: "Pancake" zei de moeder " but not with chocolat"! Ik mocht haar vasthouden en ons Miek maakte er een foto van (die staat op haar site). Daarna liet ik als apetrotse oma natuurlijk de foto van Bo zien. En vertelde de moeder hoe haar naam was: Bo. Dat schijnt NEE te betekenen in het Lao.
Dus ja, wat is er gekker?
In Vientiane hadden we dankzij de slaapbus een extra vrije dag en die hebben we uitstekend besteed door naar het Budda park (buiten de stad) te gaan. En ook nog naar het "betonnen monster", de Arc de Triomphe". En oja, ook nog tijd voor een altijd leuk, bezoekje aan de kapper, want het blijft altijd spannend hoe je kleur zal uitvallen om over de coupe maar helemaal niet te spreken. Engels-sprekende kappers moet je toch maar niet verwachten in dit deel van de wereld en dan blijft het behelpen.
De tijd gaat erg snel nu en we proberen ons soms even voor te stellen hoe het ook al weer was om in minus 10 graden te moeten overleven. In Pakse is het 35 graden.
-
29 Januari 2010 - 07:51
Sil, Pas, Bram En Bo:
Ik ga mijn dochter in ieder geval geen pannekoek noemen, hahaha. Zal wel heel anders zijn, een baby daar of een baby hier.
Liefs Sil
P.s. erg bedankt voor je reactie op mijn WWW. Het is vooral geestelijk dat ik er een beetje doorheen zit. Maar dat komt wel goed. En van die zonnestralen....daar hou ik je aan. Die kunnen we hier allemaal wel gebruiken -
29 Januari 2010 - 07:52
Peter:
Hoi Nettie, zo te lezen kunnen jullie het samen goed vinden, als je samen op een 1 meter smal bed kunt slapen.
Wat vervelend dat je zo veel keuzes moet maken.
Zijn er bestemmingen die ook voor jou nieuw zijn of zo interresant om weer te bezoeken?
In ieder geval een goeie reis verder.
-
29 Januari 2010 - 07:56
Nettie Van Der Venne:
Peter ik heb er geen moeite mee om keuzes te maken. En ja, natuurlijk doe je met een vrouw andere dingen dan met een man (bv. weven). En ons Miek is behoorlijk aktief dus dat word ik dan vanzelf ook wel. Bedankt voor je reactie! -
31 Januari 2010 - 18:44
Jeanne Lammers:
Hallo Netty,
Ik kwam toevallig op je site terecht, wat een geweldige reis maak je weer.
Ik krijg heimwee naar de tropen, het is hier echt winter met veel sneeuw.
groeten Jeanne (moeder Bianca) -
31 Januari 2010 - 18:45
Jeanne Lammers:
Hallo Netty,
Ik kwam toevallig op je site terecht, wat een geweldige reis maak je weer.
Ik krijg heimwee naar de tropen, het is hier echt winter met veel sneeuw.
groeten Jeanne (moeder Bianca) -
01 Februari 2010 - 12:39
Guus Corrij:
Nettie Mieke geniet van het mooie weer. hier is het weer sneeuw in Parijs ook regen en bittere kou.tot weerziens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
