Ali Baba en ik!

We zijn alweer een paar dagen in Essaquira (spreek uit als : essa weera). Het was nogal verwarrend: stonden we om kw over tien te wachten op de bus; bleek het nog maar kw voor 9 te zijn; dus had ik alweer gelijk: het is hier 2 uur vroeger dan bij jullie. Hoe dan ook: na 2 uur wachten en 4 uur later waren we 200km verderop in het leuke havenstadje Essaquira. Een vestingstadje met een hoge stadswal. Bijna alle guesthouses liggen daarbinnen en bouwen dan zo hoog dat alle terrasjes op het dak zijn; vanwaar je zee zicht hebt natuurlijk.
Beneden is het een wirwar van kronkelige steegjes waar je snel kunt verdwalen. Vanwege zijn baard wordt Henk vaak aangesproken als Ali Baba: die naam past wel bij hem; net als de zeerover is hij de hele dag op jacht naar "juwelen". Dus die was ik snel kwijt. Ik had me voorgenomen om een hamman (marrokaans badhuis) te bezoeken. Een vrouwen hamman natuurlijk; want mannen en vrouwen leven nogal gescheiden hier, en zeker in het badhuis. Nou dit was heel speciaal: toen ik in een vqn de achteraf steegjes iets zag wat er op leek kon de eigenares geen Frans of Engels; dus even naar de overbuurman op duidelijk te maken wat ik wilde/ een bad en massage dus voor 60 dirham: 6 euro. Jammer dat ik geen foto.s kon maken want ik moest me in het eerste betegelde hok uitkleden, op m'n onderbroekje na, néé dat gaat noooit uit; ook niet bij de vrouwen: na 3 onderaardse gangen (allemaal betegeld) en telkens oppassen om je hoofd niet te stoten, kwamen we bij het bad: een kuip met warm water waar ik op de - verwarmde - tegelvloer moest gaan zitten. De badvrouw kleedde zich ook uit op haar onderbroekje en hoofddoekje na en ze begon me in te zepen met groene zeep; waarna ze 2 emmers water over me leeggoot: Vervolgens pakt ze een washandje van schuurpapier en begint mijn bovenste vel eraf te schuren: echt waar, ik moest telkens van haar voelen hoeveel ze er wel niet afgeschuurd had en zei dan goedkeurend: tsjeef tsjeef ( of zoiets): mijn hele huid was vuurrood, en intussen probeerden we nogwat met elkaar te praten; wat niet lukte natuurlijk: ik moest beurtelings zitten of liggen en gaan verliggen op de tegelvloer omdat hij daar warmer was (chaud; chaud!!). Na nog 5 emmers warm water en een massage met groene zeep; liggend op de tegelvloer; was ik schoner en gladder als een pasgeboren baby. En na nog een hele zoekttocht door het labyrint van Essaquira vond ik Ali Baba weer: We zijn toen samen nog naar een veiling van 3e hands spullen gegaan; daar waren alleen mannen aanwezig, zowel de kopers als de verkopers: De verkopers pakten een veilingstuk van de hoop in het midden en liepen dan net zolang de kring rond totdat het verkocht was. Maar de hapening begon met een gebed. Toen ik vroeg waar toch alle vrouwen waren moest men erg hard lachen: a la maison natuurlijk.
Het is erg leuk hier; maar morgen gaan we verder naar Taroudant; richting het Atlas gebergte.